نخستین خواست ما؛ اصلاحات است!

اصلاحات؛ پایان دادن به روند بی پایان تخطی‌ها و تخلف‌ها و تقلب‌های بی انتها از سوی حلقات مغرض و ماجراجو.
اصلاحات؛ ساختن بنایی نو بر فراز ویرانه‌هایی که ملتی را به ستوه آورده و زمین‌گیر ساخته است. بنایی که مبنایش صداقت باشد و محصولش سعادت.
اصلاحات؛ نه گفتن به تمام امر و نهی‌هایی‌که ریشه در خودکامگی‌های مشتی مغرض و مریض و ماجراجو دارد. همان هایی‌که در توطئه و تزویر تخصص دارند و متبحراند.
اصلاحات؛ گذشتن از خطوط قرمزِ نامقدس و نا مرئیی‌که برای حفظ گنجینه‌های بادآورده جمعی بی‌هویت ترسیم گردیده و کسی را یارای نزدیک شدن به آن نیست.
اصلاحات؛ رفتن به جنگ کسانی است که افغانستان را صدرنشین فهرست مافیای مواد مخدر ساخته و از کشوری کوچک، امپراتوری بزرگی برای تجارت موادمخدر ساختند برای فربه ساختن سرمایه‌های شخصی شان و به اعتیاد کشانیدن میلیون‌ها انسان بی گناه در سراسر جهان.
اصلاحات؛ ایجاد پناهگاهی مطمئن برای ملتی سرگردان و فرو رفته در باتلاق جنگ و بحران.
اصلاحات؛ روشن نمودن شمعی تابان در برابر طوفان بی‌عدالتی‌های خود ساخته و توطئه های سازمان یافته.
اصلاحات؛ نخستین سنگ برای تحکیم ساختمان نظام ما است. نظامی‌که همگان در سایه‌ی سبز آن زندگی می‌کنیم و آرامش نسبی مان را مدیون آن هستیم.
اصلاحات؛ نخستین گام برای اعادۀ اعتماد از دست رفته ما و مردم ما به انتخابات و تعیین سرنوشت ما به دست های خود ماست.
اصلاحات؛ یعنی انقلاب به معنای واقعی کلمه. تبدیل نمودن افغانستان، از نمادِ جنگ و فقر و تقلب، کشورِ دود و تریاک و هیرویین، شکارگاه تروریستان ملی و بین المللی و خانۀ امن فساد پیشگان داخلی و خارجی، به سرزمین سبز سعادت و امنیت و احترام. به دیارِ وحدت و وقار و اقتدار.
اصلاحات؛ نخستین حرف از الفبای ثبات، امنیت و آرامش در افغانستان است. اگر این نیاید؛ هیچ چیزی دیگر نخواهد آمد.
آری هموطن!
اصلاحات؛ حق مسلّم هر کدام ماست. اصلاحاتی فراگیر، بنیادین و ماندگار. آنگونه که با تطبیق آن، بساط جور و استبداد برای همیش بسته گردیده و راه برای برداشتن گام های بعدی به سوی رشد و توسعه و رفاه در تمام ابعاد زندگی مردم فراهم گردد.
برای تحقق این هدف؛ گفتن و شنیدن کافی نیست. شعار دادنِ تنها، نه دردی را درمان می‌کند و نه بر زخمی مرهم می‌نهد. بلکه برای رسیدن به این خواست مقدس باید به پا خاست و عمل کرد.
برای چنین عصیان بزرگ در برابر بزه کاران کارکُشته و با تجربه‌ای که ما را به چنین فلاکتی کشانیده‌اند، به جای استفاده از خشم و خشونت باید مجهز به سلاح مهر و عطوفت شد و سنگری از عقل و اعتماد ایجاد کرد و بنا نهاد.
با این‌همه باید به خاطر داشت که آوردن اصلاحات، نه در توان تو است و نه در صلاحیت من. بلکه مسوولیتی مشترک است میان ما و بر عهدۀ ما.
بنابراین از همین امروز باید دست به کار شد و درختِ خبیثۀ فساد و فساد پیشگان را با همه برگ و بارش از ریشه بر کند و به جایش گلستانی ساخت، تا عطرش جهانگیر گردد و فضایش عنبرین.
آری هموطن! این صفحه را بر همین مبنا ساخته‌ایم. آدرسی برای همه مصلحین و اصلاح پیشگان. برای هرکسی‌که رویایی بر سر دارد برای خدمت به خدا و بندگان خدا.