اصلاحات تارنمای تحلیلی، خبری و اجتماعی
در آستانۀ نشست بروکسل، طالبان یک‌بار دیگر به شهر کندز هجوم آوردند. ولایت کندز مهمترین ولایت در شمال‌شرق کشور می‌باشد و مهمترین بندر تجارتی که افغانستان را با کشورهای آسیای مرکزی وصل می‌کند، در این ولایت موقعیت دارد. در دوران مقاومت طالبان این ولایت را به یکی از پایگاه‌های مهم شان مبدل ساخته بود.
طالبان سال پار در یک چنین موقعیت زمانی درست هنگامی که دکتور عبدالله عبدالله رئیس اجراییه افغانستان با هیأت همراه شان در مجمع عمومی سازمان ملل اشرکت ورزیده بودند، شهر کندز را به تاریخ ۶ میزان تصرف کردند. طالبان با تصرف شهر کندز خواستند که میزان توانایی‌های دفاعی و مدیریتی حکومت وحدت ملی را زیر سوال ببرند. اما خوشبختانه ارتش افغانستان بعد از گرفتن مسوولیت امنیت کشور توسط ناتو، که در آن زمان طالبان در بسیاری از نقاط افغانستان جنگ همزمان را آغاز کرده بودند، ثابت ساختند که قادر به دفاع از کشور هستند.
حالا که رهبران حکومت وحدت ملی و هیأت همراه شان به هدف ارایۀ برنامه‌های حکومت به منظور جلب کمک‌های جهانی در نشست بروکسل که به تاریخ ۱۳ و ۱۴ میزان دایر می‌شود، اشتراک کرده‌اند، طالبان به هدف تصرف دوبارۀ مرکز شهر کندز حوالی ۳ بامداد امروز ( دوشنبه) از چهار استقامت به سوی مرکز کندز حمله کرده‌اند، تا بتوانند نشست بروکسل را تحت تأثیر قرار دهند.
مقام‌های دولتی گفته‌اند که حملۀ طالبان با مقاومت شدید مواجه شده و این حمله عقب زده شده است.
قبل از این طالبان تلاش‌هایی را به خرج دادند تا قبل از نشست بروکسل ولایت هلمند را نیز به اختیار خود قرار دهند.
پاکستان تلاش می‌ورزد به جامعۀ جهانی نشان دهد که طالبان بر بخش‌های عمدۀ افغانستان حاکم استند و این گروه باید در معادلات قدرت دست‌کم گرفته نشوند. در واقع پاکستان با نشان‌دادن قدرت طالبان در تلاش است تا توجه جهانیان را به خود معطوف سازد. در صورتی که گفتگوهای چهارجانبه صلح از سر گرفته شود، امتیازاتی زیادی به نفع طالبان داده شود؛ پاکستانی که گفتگوهای چهارجانبه صلح را که با حضور دو قدرت بزرگ جهانی( امریکا و چین) با ناکامی مواجه ساخت. این امر باعث شد که ایالات متحده امریکا در یک به تلافی از این ناکامی موتر حامل ملا اختر محمد منصور رهبر طالبان را مورد حمله هوایی خویش قرار دهد.
عدم صداقت پاکستان در امر گفتگوهای چهارجانبه صلح و مبارزه با گروهای‌که فعالیت‌های تخریبی را از خاک آن‌کشور به داخل افغانستان دنبال می‌کنند؛ مقدماتی را برای انزوای این کشوردر سطح بین‌المللی فراهم گردد.
به تعویق افتیدن گفتگوهای نشست سارک در اسلام آباد و عدم شرکت کشورهای؛ چون: (بنگلدیش، هند، افغانستان و بوتان) مصداقی بر این مدعا است.
