۱۰/۱۱/۱۳۹۴
روزنامه آرمان ملی؛ عاملان پیمان دندغوری مجازات شوند
نویسنده این مقاله در باره دندغوری می نویسد، قبل از جنایت طالبان در کندز، آقای گلاب منگل وزیر سرحدات کشور با همکاری برخی از اعضای شورای ولایتی بغلان در یک معامله ننگین، دندغوری را به طالبان واگذار کرد. این کار در حالی صورت گرفت که نیروهای امنیتی از حمله احتمالی طالبان به کندز خبر شدند. با آن هم عملیات تصفیوی متوقف شد تا برای اجرایی شدن برنامه های طالبان مانع وجود نداشته باشد.
نویسنده در این مقاله تاکید می کند که، واگذاری دندغوری این امکان را برای طالبان مسیر ساخت تا کندز را سقوط داده و تاراج کنند. دارایی های این شهر را به دندغوری و بغلان انتقال دهند. این یک برنامه سازمان یافته بود. به این خاطر ناامنی ها در شمال و شمال شرق کشور افزایش بی سابقه یافت.
اما خوش بختانه عملیات تصفیوی و سرکوب طالبان دوباره در دندغوری آغاز شد، در این چند روز نیروهای امنیتی به دستاوردهای قابل توجهی رسیدند. این روند باید تقویت شود. چراکه دندغوری دارای موقعیت استراتژیک است. از یک طرف در مسیر شاهراه پلخمری-مزارشریف قرار دارد و از طرف دیگر بالای امنیت شهر پلخمری و سایر ولایات تاثیر مستقیم دارد. همچنان حکومت باید عاملان این قضیه را مجازات کنند.
روزنامه هشت صبح؛ مقام سوم در فساد
در این سرمقاله آمده است که افغانستان، پس از سومالی و کوریای شمالی، فاسدترین کشور جهان است. این نشان میدهد که فساد اداری و مالی، بخش از فرهنگ سیاسی و عمومی افغانستان شده است. زمانیکه نامزد وزیران کابینه برای رای اعتماد گرفتن میلیون ها دالر خرچ کنند و برای پیروزی از تاجران پول بگیرند، واضح است که بعد از وزیر شدن آن را چند برابر جبران می سازد. از سوی دیگر نمایندگان مجلس هم بارها همدیگر را به باج گیری متهم متهم کرده اند.
نمایندگان پارلمان، وزیران، برخی از تاجران و سیاستمداران شبکه های گوناگونی فساد مالی و اداری را ایجاد کرده اند و با مصوونیت و آرامش تمام کار خود را ادامه میدهند. رییس جمهور و رییس اجراییه به دلیل ملاحظات سیاسی از این روند چشم پوشی می کنند. مثل آقای کرزی که کاسه و کوزه را به گردن خارجی ها می شکست.انتظار عموم همین بود که حکومت وحدت ملی که رییس آن نظریه پرداز بازسازی دولت های شکننده است و رییس اجراییه اش هم تجربه طولانی حضور در میان مردم دارد. مبارزه با فساد مالی را به ارزش سیاسی مبدل کنند. اما این دو هم پای خود را به جای آقای کرزی گذاشته اند.
نویسنده در اخیر تاکید می کند که اگر رهبران حکومت وحدت ملی اراده جدی برای مبارزه با فساد اداری داشت، در این مدت تغییرات قابل ملاحظه مشاهده می شود اما چنین نشد؟ افغانستان بازهم فاسدترین کشور دنیاست. به این خاطر مقام های فاسد دارای پرونده های کلان اختلاس یا سفیر می شوند یا به پست بالا ارتقا می کنند.
تا زمانیکه اراده جدی سیاسی برای مبارزه با فساد به وجود نیاید. سران حکومت اطرافیان شان را وادار به پاسخگویی نه سازند. مقام افغانستان در فهرست کشورهای فاسد دنیا هر سال ارتقا خواهد کرد.
روزنامه افغانستان؛ امنیت مهمترین دغدغه سال جدید
در سرمقاله این روزنامه برعلاوه تحلیل وضعیت افغانستان از دوران مجاهدین تا سقوط امارت طالبان آمده که، امنیت در کشور به یک مشکل لاینحل تبدل شده است. مردم افغانستان در جریان یک سال پس از خروج نیروهای خارجی دشوارترین روزهای خود را سپری می کنند. ناامنی بطور بی سابقه افزایش یافت، جنگ از جنوب به شمال کشانیده شد، تهدیدات امنیتی به اوج خود رسیده است.
نویسنده در ادامه می نگارد، اکنون نگرانی های جدی امنیتی نسبت به سال آینده وجود دارد، آیا میزان خشونت ها و تهدیدات طالبان و داعش به این حد باقی خواهند ماند یا گسترش می یابند؟ آیا نشست چهار جانبه و روند گفتگوهای صلح نتیجه میدهد؟ به هر حال امیدواری کمی نسبت به بهبود امنیت وجود دارد. چراکه خطر طالبان و داعش را نمی توان کم اهمیت جلوه داد و یا به مذاکره امید بست. به این خاطر جنگ در سال آینده با شدت بیشتر دوام خواهد یافت.
بنابراین مهم این است که حکومت افغانستان چقدر برای مبارزه و مقابله با تهدیدات امنیتی آمادگی دارد، ظرفیت های ما از نظر کیفی و کمی چگونه است، آیا نهادهای امنیتی توانسته اشتباهات گذشته را شناسایی کنند؟ آیا برای جبران و جلوگیری از تکرار آن تدابیری سنجیده شده است؟ حکومت باید به این سوال ها و دغدغه های مردم پاسخ دهد.
روزنامه ماندگار؛ نواز شریف در دفتر طالبان
نویسنده به نقل از رسانه های پاکستانی نوشته است که، نواز شریف نخست وزیر پاکستان به منظور تسهیل مذاکرات صلح با طالبان به قطر میرود. تا از یک سو به جامعه جهانی نشان دهد که برای آماده کردن طالبان به میز مذاکره تلاش جدی می کند. اما از طرف دیگر پاکستان می خواهد که در صحنه بین الملل طالبان را به عنوان یک حکومت در تبعید به رسمیت بشناسد تا به این گروه وجهه و اعتبار سیاسی ببخشد. در ضمن آقای شریف این نظریه را تقویت می کند که طالبان هنوزهم مورد حمایت و تحت کنترل پاکستان است.
بعد از سفر نواز شریف ممکن است که سایر کشورهای متحد پاکستان بخصوص چین به عنوان کشور تسهیل کننده گفتگوهای صلح و امریکا به عنوان بازیگر اصلی منطقه بخواهند با سران طالبان در دوحه دیدار و گفتگو نمایند. براساس گزارش ها در سال های گذشته کشورهای امریکا، انگلیس و آلمان بارها از دفتر طالبان در قطر دیدارهای غیر رسمی داشته اند، و گاهی اوقات این دیدارها رسانه ای شده اند. ولی با سفر نواز شریف در سطح کلان، رویکرد و بازی تازه برای طالبان باز می شود. اگر دولت افغانستان در این باره به زودی واکنش نشان ندهد، ممکن است که در آینده کشورهای دیگر مثل روسیه، ایران و سایر کشورها از دفتر طالبان در قطر دیدار کنند که این به نفع حکومت کابل نخواهد بود. راه اندازی و تقویت دفتر سیاسی طالبان حکم یک سفارت خانه ی فوق العاده را می تواند داشته باشد که کم کم این گروه را به عنوان یک حکومت موازی تبدل کند. در صورت بی توجهی حکومت کابل و بازی پاکستان با طالبا ممکن است که در آینده چند کشور دیگر عملآ از این گروه اعلام حمایت کنند.
نویسنده هشدار میدهد که آقای غنی و برخی سیاستمدارانِ دیگر مثل آقای کرزی، از طالبان به عنوان ابزارهای خشن در مواجهه با رقبای سیاسیِ داخلیشان استفاده میکنند و از وجود آنان در محاسباتِ سیاسی سود میبرند؛ اما به رسمیت شناختنِ دفتر طالبان به هیچ عنوان به مصلحتِ این حلقه نیز نبوده و نخواهد بود. زیرا این موقعیت به طالبان فرصتهای بیشماری میدهد و آن گروه را از حالتِ ابزاری خارج کرده و به یک دولتِ موازی تبدیل میکند.