مشکل‌ تراشی‌های وزارت مالیه چه وقت پایان می یابد؟

صادرات و واردات اصل بنیادی در توسعۀ اقتصادی به شمار می‌رود و بیشتر کشورها سعی می‌کنند بابت توسعۀ اقتصادی‌شان گراف صادرات خود را بلندتر نگهدارند تا از یک منظر کارخانه‌های‌شان سرمایه را به کشور جذب کرده و از منظر دیگر بستر اشتغال‌‌‌زایی را برای شهروندان‌شان فراهم کنند.
کشور تولیدکننده به منظور بیلانس و یا هم شگوفای اقتصادی تلاش می‌کند سقف صادرات خود را بیشتر از واردات نگهدارند بدین منظور برنامه‌های تشویقی را روی دست می‌گیرند. به توافقنامه‌های تسحیلاتی و گمرکی منطقۀ و جهانی دست می‌یازند؛ برای تولیدکننده‌گان یارانه می‌دهند تا امتعه تجاری‌شان بهتر و ارزان‌تر نسبت به رقیبان تجاری‌شان در مارکیت‌های جهانی عرضه شود و ظرفیت به چالش کشیدن مال بازرگانی دیگر کشورها را داشته باشد.
رویکرد متوازن نگهداشتن صادرات و واردات یا هم صادرات فزون‌تر بیشتر در کشورهای صنعتی و پساصنعتی معنا پیدا می‌کند کشورهای جهان سومی و یا کشورهای مصرف‌کننده بیشتر کشورهای وارداتی هستند و چرخه مارکیت‌های آن کشورها به واسطه امتعه خارجی به چرخش در می‌آید. افغانستان نیز جز کشورهای مصرف‌کننده می‌باشد که مارکیت‌‌های آن مشحون از امتعۀ خارجی می‌باشد. مارکیت‌های افغانستان وابسته به واردات و امتعه خارجی است. وزارت مالیه افغانستان ضمن اینکه کمترین توجه را برای افزایش صادرات تسحیلات آن فراهم نکرده است با بروکراسی کهنه و آلوده به فساد معضل جدی را فراه راه بازرگانان کشور خلق کرده که پیهم نارضایتی بارزگانان را به دنبال داشته است.
در این اواخر بیروکراسی اداری در وزارت مالیه سبب گردیده است تا خط آهن مسیر (چین – افغانستان) متوقف شود.
مقامات وزارت اتاق‌های تجارت و صنایع افغانستان با انتقاد از روند پیچیده اداری و کاغذ‌پرانی بیش از حد در وزارت مالیه گفته‌اند که از سه ماه به این‌‌سو واردات کالاهای تجارتی افغانستان از مسیر خط آهن چین به کشور وارد نشود.
صیام پسرلی سخنگوی اتاق تجارت و صنایع کشور گفته است که مشکل‌تراشی‌های وزارت مالیه و و عدم توجه به ساختن کد بین‌المللی برای خط آهن، مشکل اساسی را برای واردنشدن محموله‌های تجارتی از طریق خط آهن چین به وجود آورده است.
بیش از سه ماه می‌شود که مسیر خط آهن چین – افغانستان افتتاح گردیده است؛ مسیری‌که می‌تواند روی نرخ کالاهای تجارتی و رشد بنیه‌های اقتصادی کشور تاثیر به سزایی داشته باشد.
متأسفانه از سال‌های دور به این‌سو میزان شکایت از بیروکراسی و کاغذ‌پرانی‌ها از سوی مردم وجود داشت و تاحالا کماکان این معضل ادامه دارد، تا جایی‎که این شکایت‌ها از سطح مردم گذشته و نهادی به نام اتاق تجارت وصنایع افغانستان از این روند شکایت کنند. گفته می‌شود از سه ماه بدین‌سو، یعنی از افتتاح و گشایش این خط تا حالا که کالاهای تجارتی را از شهر هایمن ایالت جیانگسون چین به افغانستان انتقال می‌دهد، فقط دوبار محموله‌های تجارتی از چین به افغانستان منتقل شده است.
افغانستان در شرایط کنونی بیش از هرزمانی دیگری نیاز دارد تا سهولت‌های لازم را در عرصه حمل کالاهای تجاری برای تجاران کشور به بصورت درست آن که معرف واقعی یک سیستم اقتصادی- تجاری باشد، فراهم نماید.