اصلاحات تارنمای تحلیلی، خبری و اجتماعی
اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان در مراسم فراغت افسران اکادمی ملی نظامی مارشال فهیم به‌تاریخ هفدهم ماه حوت چنین گفت:”ما صلح میخواهیم، اما جنگ طلبان را سرکوب میکنیم”
او همچنان در بخشی از سخنرانی‌اش با اظهار این جملات “القاعده! خانه‌ات این جا خراب می‌شود، داعش! این جا تباه می‌شوی، تروریست‌های منطقه! در افغانستان هیچ جایی ندارید” طالبان افغانستان را مخاطب قرار داده گفت:”پیغام من به طالبان این است که اگر افغان هستید، خود را از حلقه‌های تروریستی جدا کرده به آغوش ملتِ‌تان برگردید. اگر تصمیم می‌گیرید که افغان نیستید، واضح بیان کنید.” (سایت بی بی سی)
همچنان یک روز پیش از این، در محفل بازگشایی شورای ملی کشور فرمودند که میان افغانستان و پاکستان جنگ اعلام ناشده جریان دارد.
آقای رئیس جمهور فقط یک طرف حقیقت را می بینند و آن این است که افغانستان به میدان نبرد و پناه گاه تروریستان بین المللی تبدیل شده است، ولی جانب دیگر قضیه را کتمان می‌کنند که تروریستان بین المللی در همکاری و هم‌یاری با تروریستان افغانی (طالبان) وارد خاک افغانستان شده اند. سبز شدن یک باره سربازان و رهبران القاعده و تروریستان بین المللی در افغانستان مبیین این قضیه است که این گروه‌های تروریستی برغم فتح نکردن کشورهای مرزی افغانستان و یا هم وارد نشدن شان به گونه واضح از مرزهای این کشور در درون افغانستان به طور گسترده نطفه گذاری کرده دست به‌تشکیل گروه‌های خرد و بزرگ دهشت‌افگنی زده‌اند.
هر چند سازمان‌های تروریستی، دهشت‌افگن و افراط‌گرایان در سراسر دنیا با توجه به‌درآمیخته‌گی فکری شان با منافع متفاوت در یک کفۀ ترازو قرار می‌گیرند.اما واقعیت این است که از بیست سال بدین‌سو تروریست‌های آسیای میانه، چیچینی، ایغوری و عرب در راستای منافع طالبان افغانستان در این کشور جنگیده‌اند و تلاش کردند تا هژمونی شورشیان طالب را در افغانستان تثبیت کنند.
آقای غنی همۀ دهشت افگنان دنیا را تروریست میداند هرگاه به افغانستان و دهشت افگانان این کشور می‌نگرد، قضیه تفاوت کرده، دهشت‌افگنان افغانستان را مخالفین سیاسی دولت خطاب می کند و از همۀ جنایت و جنگ‌های آنها در بدخشان، کندر، بغلان،فاریاب، هلمند و سایر ولایات چشم پوشی میکند.
آقای غنی و دستگاه تبلیغاتی او برغم هر روز انتحار و انفجار و آدم کشی این گروه‌ها در افغانستان، این اعمال شنیع را به ” دشمنان مجهول” افغانستان نسبت میدهند وهرگز نمیخواهند بگویند که این جنایات را گروهی بنام (طالبان) که تروریستان افغانی الاصل اند مرتکب شده اند و یا هم رهبری این ویرانگری ها، در دست طالبان افغانستان‌ست و تروریسات خارجی وسیله و ابزار طالبان اند.
البته قدر مسلم این است که گروه های تروریسیت مانند القاعده و داعش نمیتوانند در افغانستان جای پای محکمی پیدا کنند، مگر اینکه پاکستان تلاش کند تا طالبان افغانستان را در وجود آنها استحاله کند، پرسش این‌جاست که این افراد داعشی از کشورهای عربی و افریقایی آمده اند یا همه اعضای تحریک طالبان و مردمان بومی افغانستان استند که برای مغشوش ساختن اذهان عامه صرف نام و بیرق خود را تبدیل کرده‌اند.
آقای رئیس جمهور! این درست است که جنگ افغانستان یک جنگ نیابتی است و پاکستان این جنگ را توسط طالبان در این کشور رهبری میکند. اگر از این منظر به این جنگ نگریسته شود دقیقا همه با شما موافق اند که جنگ طالبان با نظام، جنگ اعلام ناشده توسط پاکستان است، ولی پاکستان از کدام نیرویی برای پیش برد این جنگ استفاده میکند؟ آیا این نیرو طالبان اند یا داعش؟ شما که (شاید بنابر دلایل قومی و قبیلوی) حاظر نیستید انان‌را که با حکومت افغانستان در جنگ اند دشمن خطاب کنید و با آنها قاطعانه بجنگید؛ بهتر است عوام فریبی نکنید و منتاقض سخن نگویید که “جنگ طلبان راسرکوب میکنیم.”!
حکومتی که رئیس شورای صلحش جنگ با طالبان را غیر ضروری و ناجایز بداند؛ چیزی بیشتر ازین نمی توان توقع داشت.
ع.م. اسکندری
